سلام آقای خوبم ..... دلم گرفت .... و پر کشید به سمت جمکران ..... روسیاهم و گناهکار ..... ولی ......

 منو ببخش که خیلی وقتا یادم میره وجودتو .... نگاهتو .....

یادم میره که یکی منتظر ماست .....

یکی نگاهش به اعمال ماست .....

 یکی ظهورش به اعمال ما بستگی داره .....

 یکی داره میبینه و گریه میکنه ....

یکی چشاش از گریه کوچیک شده .....

 یکی که خیلی امید داره به ما شیعه ها ..... مسلمونا .....

ببخش که یادم میره قولمو ..... قولی که 23 خرداد بهت دادم .... باهات پیمان بستم ولی باز هم پیمان شکستم ......

همه چی رو خراب کردم .... و باید از نو شروع کنم ..... هر چیزی راه و رسم خودشو داره ولی راهی که رفتم درست ترین نبود ..... همه چی رو از دست دادم ولی دوباره باید خودمو به همه ثابت کنم .....

آقاجان ..... خیلی بد کردم ..... من لیاقت اسم منتظر رو ندارم ..... هر وقت که به یاد غریبی و مظلومیتت میفتم دلم میگیره .... آخه من که کاری نکردم واسه اومدنت ..... حتی نتونستم گناهامو کم کنم تا تو ، آقای خوب من ، کمتر گریه کنی ..... فکر میکنم حق داری که منو نبخشی .....

منی که یادت هر از گاهی از ذهن داغونم رد میشه ....

منی که چیزی نمیدونم ازت.....

منی که تا دلم میگیره به یاد آرزوهای دنیویم میفتم ....

منی که به گرفتن تبلت تو دستم افتخار میکنم .....

منی که ارزشم رو به داشتن موبایل با کلاس میدونم .....

منی که زندگیمو به خاطر چشم و هم چشمی و حرف مردم خراب کردم ....

منی که مردم شدن خدای من .....

با اینهمه گناه و اشتباه ..... واقعا هنوز هم میدونم دوسم داری..... برای بخشیدن گناهام پیش خدا گریه میکنی ..... و تو بدترین شرایط دستمو میگیری ..... و منو به حال خودم رها نمیکنی .....

آقاجان شرمندتم ...... خدا جونم دوست دارم.......

یاحق

آرمیتا – مدیر وبلاگ منتظران ظهور